Gabby
Gabby is een door God gezonden engel - we hadden geen idee dat er iets anders was met haar tijdens de zwangerschap. Alle tests waren normaal. Toen kwam 15 juli 2006. toen ze om 4:58 uur arriveerde, 6 pond 1 oz, zag ze er geweldig uit. Het enige dat niet klopte, was dat ze hele slechte klompvoeten had, we dachten dat dat haar enige probleem was. Toen Gabby 6 uur oud was, brachten ze haar naar me toe zodat ik haar kon voeden, toen werd ze blauw en stopte met ademen. Dus ze brachten haar 6 dagen naar de NICU - deden allerlei tests - alles was normaal, dus namen we onze kleine engel mee naar huis. Een paar weken later merkte ik dat Gabby niet zo goed groeide of at, dus nam ik haar mee naar de dokter. Hij zei dat het goed met haar ging, dus gingen we terug naar huis - een paar weken gingen voorbij en ik kon zien dat er iets niet klopte. Ik heb nog 3 andere kinderen, dus Gabby was mijn 4e. Een moeder weet het. Ik bracht haar naar weer een andere dokter. Zodra deze dokter haar zag, zei hij dat ze een genetisch syndroom had, dus stuurde hij ons naar het Baptist Hospital in North Carolina. De doktoren daar wisten dat ze iets had, maar wisten niet wat ze had. Op dat moment was Gabby 3 maanden oud en woog 6 pond. De doktoren begonnen tests uit te voeren en alle tests kwamen weer normaal. Op dat moment wisten we niet wat we moesten denken, maar we bleven testen op allerlei ziektebeelden. We gingen naar 3 verschillende ziekenhuizen in North Carolina, maar niemand kon ons iets vertellen. Op de leeftijd van 4 maanden moest ze een nasogastrische sonde ingebracht hebben, op de leeftijd van 7 maanden had ze een gastrostomie en dat heeft ze tot op de dag van vandaag nog steeds. Gabby heeft pigmentatie over haar hele lichaam, klompvoeten, oormerken en een extra tepel. Gabby krijgt ergotherapie en fysiotherapie sinds ze 3 maanden oud was. Toen Gabby 2 jaar oud was, vertelden ze ons dat ze nooit zou lopen. Dat was moeilijk te accepteren, maar we hebben het gedaan. Toen Gabby 3 jaar oud was, kreeg ze epileptische aanvallen, soms heel erg - de hele tijd in en uit het ziekenhuis - nam allerlei soorten medicijnen en tot op de dag van vandaag zijn ze 2 jaar later nog steeds erg slecht. Bij Gabby werd uiteindelijk op 8 december 2009 de diagnose PKS gesteld. Dat was de moeilijkste dag ooit voor ons. We gingen naar huis, kwamen op de website en begonnen te zoeken en te zoeken naar een soort antwoord. We keken naar alle mooie kinderen en voelden ons goed dat we niet de enige waren die dit meemaakten. In juni 2010 gingen we naar New Jersey om alle PKS-families te ontmoeten - dat was de beste reis die we ooit hebben gemaakt. De kinderen waren allemaal engeltjes en de families van de kleintjes waren zo behulpzaam - ik kan niet wachten om weer te gaan in 2012! Gabby is vandaag 5 jaar en doet het goed. Ze moest op 5 november 2010 een trach laten plaatsen. We hebben nu verpleegkundige zorg voor haar, die trossen heeft geholpen. Gabby heeft nog steeds veel vertraging - ze loopt niet of ze kan ook niet praten, maar dat is oké - ik zou niets aan haar willen veranderen. Ik kijk naar Gabby's leeftijd en het is soms moeilijk om naar ze te kijken, maar ik zeg tegen mezelf dat God heeft uitgekozen om een kind als Gabby te krijgen en voor haar te zorgen - God heeft haar zo gemaakt met een reden. Zolang ik haar kan omhelzen, kussen, alle liefde kan geven die ik kan, is ze een heel gelukkig klein meisje.